بیوگرافی

احمد شاملو (4 آذر 1304 - 2 مرداد 1379) متخلص به الف. بامداد يا الف. صبح، شاعر، نويسنده، روزنامه‌نگار، پژوهشگر، مترجم، فرهنگ‌نويس ايراني و از بنيان‌گذاران و دبيران كانون نويسندگان ايران در پيش و پس از انقلاب بود. شاملو تحصيلات كلاسيك نامرتبي داشت؛ زيرا پدرش افسر ارتش بود و پيوسته از اين شهر به آن شهر اعزام مي‌شد و از همين روي، خانواده اش هرگز نتوانستند براي مدتي طولاني جايي ماندگار شوند. زنداني شدنش در سال 1322 به سبب فعاليت‌هاي سياسي، پايانِ همان تحصيلات نامرتب را رقم مي‌زند. شهرت اصلي شاملو به خاطر نوآوري در شعر معاصر فارسي و سرودن گونه‌اي شعر است كه با نام شعر سپيد يا شعر شاملويي يا شعر منثور شناخته مي‌شود. شاملو كه هر شاعر آرمانگرا را در نهايت امر يك آنارشيست تام و تمام مي انگاشت، در سال 1325 با نيما يوشيج ملاقات كرد و تحت تأثير او به شعر نيمايي روي آورد؛ اما براي نخستين بار در شعر �تا شكوفه سرخ يك پيراهن� كه در سال 1329 با نام �شعر سفيد غفران� منتشر شد وزن را رها كرد و به صورت پيشرو سبك نويي را در شعر معاصر فارسي شكل داد. شاملو علاوه بر شعر، فعاليت‌هايي مطبوعاتي، پژوهشي و ترجمه‌هايي شناخته‌شده دارد. مجموعه كتاب كوچه او بزرگ‌ترين اثر پژوهشي در باب فرهنگ عامه مردم ايران مي‌باشد. آثار وي به زبان‌هاي: سوئدي، انگليسي، ژاپني، فرانسوي، اسپانيايي، آلماني، روسي، ارمني، هلندي، رومانيايي، فنلاندي، كردي و تركي ترجمه شده‌اند. شاملو از سال 1331 به مدت دو سال، مشاور فرهنگي سفارت مجارستان بود. �نخستين شب شعر بزرگ ايران� در سال 1347، از سوي وابسته فرهنگي سفارت آلمان در تهران براي احمد شاملو ترتيب داده شد. احمد شاملو پس از تحمل سال‌ها رنج و بيماري، در تاريخ 2 مرداد 1379 درگذشت و پيكرش در امامزاده طاهر كرج به خاك سپرده شده‌است. عشق، آزادي و انسان‌گرايي، از ويژگي‌هاي آشكار سروده‌هاي شاملو هستند. سنگ مزار او چندين بار از سوي افراد ناشناسي تخريب شده است.