اي سنگدل كه در ره توشد جوانيم از پا فتاده ام به كجا مي كشانيم ما را نبود حسرت پيمان شكستنت تا عاشقانه بر سر پيمان بدانيم من مي روم ز كوي تو اي نا فرشته زن ديگر مباش در پي اينكه برانيم آهي كشم كه گوش فلك را خبر كنم تا آسمان خبر شود از بي نشانيم من را زسوز عشق نماندست عافيت اي نازنين ز عافيتم مي رهانيم اي دل حديث ليلي ومجنون وعاشقي بگذار تا زمان گل و گل فشانيم جانم بسوخت از غم هجران ودوريت اي بي خبر زشعله گرم نهانيم