. هوای خاطره‌هایم دوباره دلگیر است مرورِ دفتَرِ یادت عجب نفس‌گیر است چرا؟چطور؟ کجا؟ کِی؟ چه‌کس؟ ببین که دلم میانِ این همه پرسش همیشه درگیر است چه روزگار سیاهی ست پای دل ماندن که چشم آبی ام از دستِ زندگی سیر است قلم! رفیقِ شفیقم ، قرارِ قبلِ غروب برای از تو نوشتن ؛ نگو کمی دیر است چگونه بی تو بمانم در اوجِ دلتنگی غمی که می‌کِشدم پا به پایِ زنجیر است نگاه آینه در انعکاس خانه شکست هزار تکه شدم اخر این چه تصویر است؟ مرا ندیدی و هرگز مرا نخواهی دید قسم به چشم قشنگت دوبال من گیر است به یاد رفتنت از خانه درد می‌بارد هوای خاطره‌هایم دوباره دلگیر است #مریم_محمدی‌_خو