سرِ راه خوبِ تو پيدا شدن گلِ عشق در اوجِ تو واشدن به بغضت فرو خوردنِ خونِ دل شكافِ قلم در دلت وا شدن من از بوي هر ياس خواهم نوشت من از برقِِ الماس خواهم نوشت از اين رنج و دردي كه دامن زده به روح و به احساس خواهم نوشت من اي پر گهر خاك مي بوسمت چو تقديس افلاك مي بوسمت بريزد اگر خونِ من بر زمين دمِ مرگ چالاك مي بوسمت به ياريِ تو خان و مان ميدهم به دامانت اي عشق جان مي دهم اگر حكمِ ايران بود بي دريغ سر و جانِ خود هر زمان مي دهم بپيچم به دشمن به رزم و جهاد بر آرم از او هر نماد و نهاد همين حكمتِ نيك من را بس است چو ايران نباشد تنِ من مباد